پلاسما و مایع لنفی و مایع میان بافتی و تامین نیاز سلولها
نام دیگه مایع میان بافتی ( مایع بین سلولی ) است . مویرگهای خونی و مویرگهای لنفی نفوذپذیری دارند و لنف و پلاسما وارد فضای میان بافتی میشوند . اهمیت مایع میان بافتی برای سلولهایی است که در تماس مستقیم با خون نیستند و با مایع میان بافتی تامین میشوند . تعداد اندکی از سلول ها در فاصله بیش از 50 میکرون مویرگها قرار دارند و هر ماده ای طی چند ثانیه در دسترس سلولها قرار می گیرد . دو نیرو موجب میشود پلاسما از مویرگهای خونی وارد فضای میان بافتی شود : 1- نیروی هیدرواستاتیک خون که باعث فیلتراسیون میشود 2- فشار اسمزی مایع بین سلولی - بنابراین ترکیب پلاسما و مایع میان بافتی شبیه هم است اما پروتئین های بزرگ که انتقال نمی یابند در مایع میان بافتی وجود ندارند. - دو نیرو نیز موجب حرکت مایع میان بافتی بداخل مویرگها میشود : 1- نیروی هیدرواستایتک فضای بین سلولی 2- فشار اسمزی پلاسما - جریان پلاسما از مویرگهای خونی بداخل فضای میان بافتی اکسیژن و مواد مغذی و الکترولیت ها را وارد مایع خارج سلولی میکند تا سلول استفاده نماید و جریان مایع میان بافتی که وارد مویرگهای خونی میشود فراورده های متابولیسم سلولی و گاز کربنیک و مواد زائد متابولیسم سلولی را انتقال میدهد .
فرضیه استارلینگ در مورد اینکه جهت جریان در کجاها از پلاسما به مایع میان بافتی و در کجاها از مایع میان بافتی بداخل پلاسما است به اینصورتست که در انتهای شریانی که نیروی هیدرواستاتیک خون بیشتر از انتهای وریدی است فیلتراسیون زیادی بداخل فضای میان بافتی بوجود میاد – و در انتهای وریدی نسبت به انتهای شریانی فشار اسمزی پلاسما بیشتر است و حرکت زیاد مایع میان بافتی بداخل پلاسما بوجود میاد .
اهمیت مایع لنفی چه مواردی است : 1- پروتئینهای آزاد که در مایع میان بافتی هستند از راه لنف وارد گردش خون میشوند 2- پروتئین های پلاسما که در کبد ساخته میشوند از راه لنف وارد گردش خون میشوند 3 – لنفوسیت ها که توسط بافت لنفاوی ساخته میشوند و از راه لنف وارد گردش خون میشوند .
هنگامیکه لنف از بافت لنفاوی شامل غدد لنفاوی ، تیموس ، طحال ، لوزه ها میگذرد لنفوسیت ها بهش افزوده میشوند .
